Vriendschap

Elke ouder of verzorger komt er mee in aanraking: de vriendschappen van je kind. Vriendschappen zijn voor elk kind belangrijk. Je leert hoe je met elkaar om moet gaan. Je kind leert veel over zichzelf door met vrienden om te gaan. Vrienden hebben is ook goed voor het zelfvertrouwen en het geeft steun.

Het valt mij steeds vaker op dat de ouders of verzorgers van nu hun kind steeds meer willen sturen in de keuze van hun vriendschappen. Een stukje begeleiding is in deze natuurlijk prima, maar je moet er als ouder of verzorger voor waken dat je niet jouw persoonlijke keus qua vriendschappen oplegt aan je kind. Ook ik ben destijds in situaties gekomen waarbij een van mijn eigen kinderen met een kindje wilde spelen wat in mijn ogen nou niet echt een “leuk” vriendinnetje voor haar was! Toch heb ik als moeder altijd bewust de keuze gemaakt de vriendschappen van mijn eigen kinderen niet te sturen of mee uit te kiezen.

Vriendschap is fijn en komt ten goede aan een positief zelfbeeld. Logisch dat wij dit wensen voor ons kind. Wij willen allemaal het leukste en gezelligste kind, die genoeg vriendjes en vriendinnetjes heeft en waar iedereen graag op een kinderfeestje komt of komt spelen. Groot groeien doe je ook met vriendjes en vriendinnetjes samen.

Ik schrijf deze blog over dit onderwerp om te laten zien dat vriendschap niet te sturen is en zeker niet af te dwingen is. Lieve ouders en verzorgers, het begeleiden van jouw eigen kind in vriendschappen is iets anders dan het mee kiezen in vriendschappen. Hoe lastig het ook is, laat jouw kind dit zelf ontdekken. Als je als kind goed leert hoe dit werkt, komt dit ten goede voor de rest van zijn of haar leven!

De definitie van vriendschap

“Vriendschap is een nauwe (over het algemeen niet-seksuele) relatie of verhouding tussen twee of meerdere mensen waarbij het geslacht geen rol speelt. Een vriendschap is dus mogelijk tussen man en vrouw, maar ook tussen twee mannen of twee vrouwen. Het belangrijkste waarop een goede vriendschap gebouwd is, is vertrouwen en onvoorwaardelijkheid. Iemand met wie men vriendschap heeft noemt men een ‘vriend’ of ‘vriendin’. Synoniemen zijn ‘kameraad’, ‘kornuit’, ‘makker’, ‘maat’, ‘gabber’, ‘slapie’, ‘mattie’ of ‘bro’ (afgeleide van brother, oftewel broeder).

Vriendschappen worden gesloten. Met woorden, zoals kinderen dat doen (‘zullen we vriendjes worden?’), of zonder. Vrienden helpen elkaar en aanvaarden meer van elkaar dan andere relaties. Ook dat wat men als vrienden of vriendinnen voor elkaar doet wordt vriendschap genoemd. Bij een belangeloze vriendschap kijkt de één naar wat de ander nodig heeft en plaatst hij zijn eigen belangen/verlangens op de achtergrond. (bron wikipedia)”

Een beste vriend is dus niet af te dwingen. Niet ieder kind beleeft vriendschap hetzelfde. Waar het ene kind voortdurend van vriendjes of vriendinnetjes wisselt, kan het andere kind maar één beste vriend of twee hartsvriendinnen hebben. Als ouder of verzorger is het goed om het kind daarin te steunen en het te stimuleren om vriendschappen aan te gaan. Maar vriendschap laat zich niet dwingen, bij niemand niet! Als je kind nog jong is en met kinderen speelt die groter zijn en onstuimiger, is het natuurlijk goed om een oogje in het zeil te houden. Probeer van de andere kant ook niet te voorzichtig te zijn. Kinderen leren namelijk veel en snel, door verschillende vriendschappen leert je kind te delen, te incasseren, ruzie te maken, zich aan te passen en de eigen grenzen te verkennen. Vriendschap betekent samen spelen en saamhorigheid, maar net zo goed teleurstelling en tranen, hier krijgen kinderen niets van, het hoort bij vriendschappen en groot groeien.

Het doel van vriendschap is niet per se om zo veel mogelijk vriendjes of vriendinnetjes te hebben, maar juist om te ervaren dat het fijn is om te kunnen gaan met vrienden en te mogen kiezen. Je kunt daarom het kind als ouder of verzorger helpen om zich heen te kijken en het zelf te laten ervaren wie het nou echt aardig vindt en waarom. Vrienden zorgen ervoor dat kinderen erbij horen, een eigen plekje veroveren, zichzelf en hun eigen gevoelens beter leren kennen. Door vriendschap ontwikkelen kinderen ook hun sociale vaardigheden. Ze leren zich te verbinden met kinderen van dezelfde leeftijd en zich te verplaatsen in de ander.

Leeftijd heeft uiteraard invloed op hoe een kind vriendschap beleeft. Jonge kinderen krijgen een duidelijke voorkeur en weten precies met wie ze graag zouden willen spelen. De basis van de vriendschap is dat het kind iemand aardig vindt. In de jaren erna krijgt vriendschap langzamerhand     meer inhoud. Voor kinderen uit groep 6,7 en 8 betekent vriendschap vaak al heel wat meer: een vriend(in) is iemand die je iets kunt toevertrouwen, die je begrijpt en die altijd voor je opkomt. Kort gezegd, kinderen die goed in staat zijn met elkaar te communiceren, die interesses delen, goed samen kunnen spelen en conflicten samen kunnen vermijden of oplossen zullen waarschijnlijk wel vrienden worden. Maar bij het ouder worden gaan andere zaken een belangrijkere rol spelen en lopen vele vriendschappen spaak.

Laten wij ervoor waken dat het begeleiden van de vriendschappen van onze kinderen niet teveel gebeurt vanuit onze persoonlijke keus als ouder of verzorger. Dat wij onze kinderen met onze eigen waarden en normen opvoeden is heel iets anders.

Heb jij feedback of tips over dit onderwerp? Laat het in een reactie hieronder gerust weten!

 

Wendy Bakx-Sanner