Help mijn kind verveelt zich!?

Elke ouder of nanny herkent de volgende situatie vast wel: het is woensdagmiddag, het is stralend weer buiten en je kind hangt op de bank. Op de vraag of het kind niet iets gaat doen, volgt een diepe zucht en de mededeling: “Ik verveel me.” De daarna door de ouder of nanny aangereikte suggesties voor een activiteit worden allemaal weggewimpeld met een diepe verzuchting: “Nee, daar heb ik geen zin in.”

Bijna ieder kind verveelt zich wel eens. Dat een kind dat zich verveelt voor de ouders of nanny lastig en storend kan zijn en boosheid en irritatie kan oproepen bij anderen is begrijpelijk. Maar betekent dit dat de verveling dus opgeheven moet worden? En zo ja, moeten de ouders of nanny daar een rol in spelen?

 

Waarom verveelt een kind zich?

Dit kan een lichamelijke oorzaak hebben. We zien vaak dat kinderen de dagen voordat zij ziek worden enorm hangerig zijn en verveling hoort hier dan vaak ook bij. Maar ook gewone vermoeidheid kan leiden tot verveling. Een kind dat zich verveelt, kan ook heel passief lijken, maar ondertussen best actief zijn. Verveling in de vorm van op de bank hangen kan namelijk ook een manier zijn om de vele indrukken van een dag te verwerken of om over dingen na te denken. Een ouder of nanny die er steeds op aandringt dat het kind iets moet gaan doen of die steeds speelsuggesties doet, kan voor het kind in die situatie heel storend zijn.

Verveling kan ook een uiting zijn van boosheid en teleurstelling. Het kind wil bijvoorbeeld graag met de ouder of nanny een spelletje doen, maar deze heeft geen tijd. Of het kind had zich verheugd op het spelen met een vriendje en het vriendje blijkt niet te kunnen. Ook wanneer een kind op zijn kop gehad heeft over iets, zien we vaak dat het hierop reageert met passief gaan rondhangen. Het kind laat op deze manier zien geraakt te zijn door de boosheid en nu niets meer te willen doen.

Verveling ontstaat  meestal zonder aanwijsbare reden. Het kind weet gewoon even niets te verzinnen om te doen, zit niet zo lekker in zijn vel of heeft gewoon even zin om niets te doen. En dat moet natuurlijk ook kunnen.

Verveling kan ook een al dan niet terechte vraag om aandacht zijn. Door duidelijk naar het kind aan te geven wanneer er wel en wanneer er geen aandacht voor het kind is, kan deze vorm van verveling voorkomen worden. Iedere dag wat exclusieve aandacht voor het kind voorkomt dat het kind op minder prettige manier, zoals door verveling, om aandacht gaat vragen.

 

Hoe kun je als ouder of nanny reageren op verveling?

Wanneer een kind zich zit te vervelen, kan het goed zijn eerst eens te vragen waarom het kind zo rondhangt, zonder hier een oordeel aan te koppelen. Het kan goed dat het kind dan zelf al met een duidelijke verklaring komt zoals: “ik ben moe, ik heb ruzie met mijn vriendin, mijn bal is stuk” enzovoorts. Er kan dan samen met het kind gezocht worden naar een oplossing. Maar het antwoord kan ook zijn: “ik verveel me gewoon.” Als ouder of nanny kun je dan voorzichtig wat suggesties aandragen voor spel. Maar, zoals eerder gezegd, is het verstandig niet te snel en teveel suggesties aan te dragen en hier zeker mee te stoppen wanneer er geen ander antwoord komt dan: “nee, daar heb ik geen zin in”.

Beter is het dan om aan te geven dat het kind dan maar zelf iets moet verzinnen en daarna geen aandacht meer te besteden aan de verveling van het kind. Wanneer het kind merkt dat de ouder of nanny geen suggesties meer aandraagt, maar ook geen aandacht meer schenkt aan het kind en niet boos wordt en het kind dus enkel zichzelf raakt met de verveling, zien we over het algemeen dat het na enige tijd toch iets verzint om te doen. Hierdoor wordt je kind gestimuleerd zelf oplossingen te verzinnen voor de verveling en wordt de creativiteit en zelfstandigheid van je kind gestimuleerd.

Soms komt een kind toch gewoon niet tot spel en blijft het zich vervelen. Het beste is het dan om dit te accepteren en dit toch de verantwoordelijkheid van het kind te laten zijn. Wel belangrijk hierbij is om grenzen te stellen. Thuis rondhangen mag, maar anderen gaan vervelen, gaan lopen zeuren of klieren, rondhangen op straat, TV gaan kijken of achter de computer gaan zitten op een moment dat dit niet volgens de afspraak is, kan beter niet toegestaan worden. TV en computer zijn in feite te gemakkelijke oplossingen voor verveling. Anderen mogen geen last hebben van de verveling van het kind. Door deze grenzen te stellen leer je je kind dat het echt alleen zichzelf benadeelt met het zich vervelen en dit zal zeker een stimulans vormen om toch zelf oplossingen te verzinnen.

Heb jij feedback of tips over dit onderwerp? Laat het in een reactie hieronder gerust weten!

 

Wendy Bakx-Sanner